Kat sni ada 1 cter...ak adaptasikan supaya kawan aku tahu yang bukan dy yang paling malang dalam idup nie...PARENTS ARE THE FIRST PERSON THAT WE SHOULD KNOW HOW MUCH THEY LOVE US!!!

*****************************************************

ida : ik...
ak : hmmm...,npe...?
ida : ak tgah sdey nie...

ak : laa...npe plak???

*******************

Ak BG glaran lah kt dy...ok Ak pggil dy sbgai IDA(bkn nama sebenar)...

*******************************************************

ida : parents ak...!
ak : knape???
ida : ak sdey sgt...kau tahu ari nie birthday ak...dah lame ak harap dyorg jd orang pertama yg wish ak...tp...,
ak : tp...,dyorg x wish???cam2???ala jgn laa sdey...u still have fwens...around u...they will always keep in touch with u...jgn lah sdey..ak kan ada..
ida : tp..,kau fhm x...ak harap parents ak wat camtu.,.,ak sayang dyorg lbih dr semua orang...;ak nk orang yang ak sayang wish ak dlu..
ak : alaa..,maybe dyorang bz...nk wish tapi x smpat...mana lah kte tau..
ida : kalo dyorang lupe cam ner???
ak : hish kau nie...!takkan laa dyorg lupe...lagi2 mak kau...dy yang keluarkan kau...ida,.stop talking nonsense!!!
ida : tp,..
ak : IDA!!!Dh laa 2 weyh,,.jom hang out jap..release kan jiwa yang tenang!!
ida : hmm.,jom lah jom,..

*************************************************

act.,cter dy x habis agy...,tp ckup setakat nie...ak juz nk dy sedar...dy kiranya lagi bertuah drpada parents yang x ngaku anak,,,.btol x???!
So,,.ida,,..kawan-kawan ak kt samttaj...semua sokong kau!!!kau bkn dilahirkn utk disakiti..,utk menangis,,.tp..,kau dilahirkan utk dihargai..,utk kecapi kebahgiaan meskipun perlu dicari...